Orme di passi pieni
affondo di presenza umana
Continua a leggere →
Il mare…cosi’ ampio
pare stamane ancor piu’
Mi rincuora l’alba
quella del profondo
Il mare…cosi’ grande
si rimpicciolisce in uno sguardo
Dinnanzi al mare
d’una stagione strana
Il silenzio del mare
che s’apre a diffondere
Rassegnato mare e’ stamane
senza nessun bagnante
Il biancore spuma
che…frange la battigia
Infinitezza che…mi parli
come un’amica preziosa
Orizzonte annebbiato
trasparente nel percorso